Ship Scale Story 11.1 : เริ่มต้น(ต่อ) (Start-001)

สวัสดีวันพุธครับผม

เมื่อวันก่อนที่ผมรู้สึกว่าต้องเริ่มต้น มันทำให้ผมนึกถึงตอนที่ตั้งคำถามกับตัวเองและอยากลงมือทำ

วันนั้นตอนผมอายุได้ 20 ปี ผมทำงานอยู่ที่ บ.ต่อเรือแถวบ้านผม

มันเป็นเวลาตอนพักเที่ยงของวันทำงานที่ทุกคนไปพักหมดแล้ว ผมเองก็กินข้าวเสร็จแล้ว ก็เลยนึกสนุกอยากไปสเก็ตซ์ภาพเรือประมงเก็บไว้....ใช่สเก็ตซ์เก็บไว้

แล้วก็เอามาปรับเป็นเส้นที่คมขึ้นในสองวันถัดจากนั้น

แล้วก็อยู่แค่นั้นอะแหละ....ก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำต่อยังไงนี่ครับ....สรุปก็ไปไม่เป็น

แล้วผมก็ลาออกจาก บ.ต่อเรือ ตอนอายุ 22 ปี

ผมมาได้งานออกแบบเครื่องจักรอาหาร ก็คอยบอกตัวเองตลอดว่า อยากทำเรือจำลอง ๆ แต่สุดท้ายก็ยังไม่ได้ทำ

ผ่านไปอีก 5 ปีครึ่ง ผมก็ลาออกมาได้งานออกแบบ เครื่องจักรที่ใช้ในอุตสาหกรรมน้ำมันบนฝั่ง

อยู่ที่นี่ได้ความรู้มาหลายอย่าง แต่ก็กลัวตัวเองจะลืมความรู้เก่า ก็เลยไปหยิบแบบเรือที่เคยสเก็ตซ์ไว้มาเขียนในคอมพิวเตอร์ เพื่อช่วยเตือนความจำ ไม่ให้หลงลืมวิชา เขียนแบบต่อเรือที่เคยได้ทำมา...

อยู่ที่นี่ก็ยังอยากต่อเรือจำลองอยู่เหมือนเดิม เอาไปเล่าให้พี่โต้งฟังอยู่บ่อย ๆ ว่าอยากจะสร้างออกมาเป็นอย่างนั้น เป็นแบบนี้นะ จ้างคนอย่างนั้น แต่ก็ต้องมีเงินทุนหมุนเวียน ฝันไปเล่าไป เงินก็ไม่ได้มีมากมายนะครับ

ในตอนนั้นเงินเก็บก็ไม่มีนะ มีแต่หนี้ก็พยายามไปหาทำอย่างอื่นหลายอย่างเพื่อจุนเจือครอบครัว

ขายน้ำข้าวกล้องเพาะงอก รับจ้างเขียนแบบ ขายภาพ

ขายภาพสกรีนครับตอนนั้นที่ เจเจ ไปวางขายโดยขออนุญาต พี่ ๆ เทศกิจเขา ก็ขายได้อยู่สี่เดือน แล้วพี่ ๆ ก็เข้มงวดขึ้น สุดท้ายก็อยู่ไม่ได้ ก็ต้องเลิกไป

ก่อนจะเลิกไปขายภาพไม่กี่อาทิตย์ พี่โต้งก็เอาคอร์สสอนต่อเรือจำลองมาให้ผมอ่าน ค่าเรียน 5500 บาท ผมอ่านแล้วก็รู้สึกสนใจเป็นอย่างมากเพราะรู้สึกว่าไอ้ที่อยากลงมือทำ มันน่าจะใกล้ความเป็นจริง

ผมก็คุยกับภรรยาผมว่าจะเอายังไงดี จะเรียนดีไหมรึว่าต้องปล่อยผ่าน เพราะเงินเก็บไม่มี มีก็แต่เงินหมุนที่ขายภาพ ซึ่งถ้าขายหมดในครั้งนั้นผมก็จะพอมีเงินไปเรียนได้และนั่นก็เป็นเงินก้อนเดียวของทั้งบ้านที่ผมพอจะมีอยู่ ผมได้ตัดสินใจเอาไป เรียนต่อเรือเสียแล้ว และไม่รู้ด้วยว่า เมื่อเรียนเสร็จแล้วผมจะหาเงินมาคืนในบ้านยังไง


Link : Ship Scale Story 11 : เริ่มต้น (Start)

#เรือจำลองของนายเอก

#Craftsmanship by Thatchai

Ship Scale Story 11 : เริ่มต้น (Start)

สวัสดีวันศุกร์ครับผม พรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดของใครอีกหลายคนแล้วผมก็ขอให้ทุกท่านใช้วันหยุดเพื่อเติมพลังให้กับตัวเองกันอย่างเต็มที่ครับ

วันนี้ผมอาจมาแปลก มางง มามึน กับคำว่า เริ่มต้น จากต้นเดือนที่แล้วจนมาถึงเมื่อวาน ผมมาอยู่กับการพยายามขยายลมหายใจ รึสายป่านของผมให้ยาวขึ้นจากงานประจำ ซึ่งผลก็ปรากฏว่า ไม่มีอะไรเปลี่ยนแต่ก็ยังไม่มีอะไรให้เสีย

ก็กลับมาอยู่กับเป้าหมายของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง

หลาย ๆ อย่างที่มักวิ่งอยู่รอบ ๆ ตัวผม มักจะส่งอิทธิพลบางอย่าง ไม่ว่าจะมาเป็นผลบวก ผลลบ ใจผมก็รับสิ่งเหล่านั้นเข้ามาเสมอ แต่สิ่งเดียวที่ผมยังรักษาเอาไว้เป็นตัวของผมเองได้นั้น มีเพียงเป้าหมายของการต่อเรือที่ถูกวางเอาไว้เบื้องหน้าเท่านั้น

ผมหนีบฝันนี้ไว้ไม่เคยปล่อย จะเป็นจริงรึเปล่า??? หรือไปได้ไกลขนาดไหน??? ผมไม่รู้

เท่าที่ผมพอวาดออกไปได้ไม่ไกลนักมีเพียงแค่เรือ 6 แบบที่กำหนดเอาไว้เมื่อตอนต้นปี  กับคำพูดที่สะท้อนอยู่ในหัว จงอย่าทิ้งมันไป

ผมอาจหยุดเดิน ผมอาจจ้องมอง ผมอาจลงมือบ้าง หรือผมอาจถาโถมเข้าใส่แบบลืมกินและอดนอนเป็นช่วงๆ แต่ทั้งหมดนั้นก็ยังเป็นเพียง “เริ่มต้น” 

หลายครั้งที่ผมมัวแต่ใช้เพียงความคิดแต่ไม่ลงมือทำ บางคนบอกว่าไม่ลงมือทำแล้วจะมีได้อย่างไร วันนี้ก็ไม่ได้ทำอีกแล้ว

ใช่.....โดยการกระทำผมเป็นแบบนั้น แต่ในสมองผม....มันไม่ใช่

ผมไม่ได้บอกให้เชื่อผมนะ แต่ผมเป็นแบบนี้แหละ

จนเมื่อวานนี้ ผมเลื่อนมือถือของผมในหน้าฟีดข่าวบนเฟสบุ๊ค ผมเจอกับคำว่า Storytelling เข้า

ผมกดเข้าไปอ่านเป็นเบื้องต้น และสุดท้ายมันก็ทิ้งเอาไว้ว่า สมัครมาเรียนเรื่องนี้กับเราสิ.....นั้นไงกูว่าแล้ว ไปเรียนเพิ่มอีกแล้วสิครับท่าน

แต่...นั่นไม่สำคัญสำหรับผม สิ่งที่โดนคือ ภาพในสมองของผมมันบอกว่า ไปเริ่มต้นกันเถอะ

Link : Ship Scale Story 11.1 : เริ่มต้น(ต่อ) (Start-001)

#เริ่มต้น

#เรือจำลองของนายเอก

#Craftsmanship by Thatchai