สวัสดีวันศุกร์ครับผม
พรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดของใครอีกหลายคนแล้วผมก็ขอให้ทุกท่านใช้วันหยุดเพื่อเติมพลังให้กับตัวเองกันอย่างเต็มที่ครับ
วันนี้ผมอาจมาแปลก มางง มามึน กับคำว่า
เริ่มต้น จากต้นเดือนที่แล้วจนมาถึงเมื่อวาน ผมมาอยู่กับการพยายามขยายลมหายใจ
รึสายป่านของผมให้ยาวขึ้นจากงานประจำ ซึ่งผลก็ปรากฏว่า
ไม่มีอะไรเปลี่ยนแต่ก็ยังไม่มีอะไรให้เสีย
ก็กลับมาอยู่กับเป้าหมายของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง
หลาย ๆ อย่างที่มักวิ่งอยู่รอบ ๆ
ตัวผม มักจะส่งอิทธิพลบางอย่าง ไม่ว่าจะมาเป็นผลบวก ผลลบ
ใจผมก็รับสิ่งเหล่านั้นเข้ามาเสมอ
แต่สิ่งเดียวที่ผมยังรักษาเอาไว้เป็นตัวของผมเองได้นั้น
มีเพียงเป้าหมายของการต่อเรือที่ถูกวางเอาไว้เบื้องหน้าเท่านั้น
ผมหนีบฝันนี้ไว้ไม่เคยปล่อย จะเป็นจริงรึเปล่า??? หรือไปได้ไกลขนาดไหน??? ผมไม่รู้
เท่าที่ผมพอวาดออกไปได้ไม่ไกลนักมีเพียงแค่เรือ 6 แบบที่กำหนดเอาไว้เมื่อตอนต้นปี กับคำพูดที่สะท้อนอยู่ในหัว จงอย่าทิ้งมันไป
ผมอาจหยุดเดิน ผมอาจจ้องมอง ผมอาจลงมือบ้าง
หรือผมอาจถาโถมเข้าใส่แบบลืมกินและอดนอนเป็นช่วงๆ แต่ทั้งหมดนั้นก็ยังเป็นเพียง
“เริ่มต้น”
หลายครั้งที่ผมมัวแต่ใช้เพียงความคิดแต่ไม่ลงมือทำ
บางคนบอกว่าไม่ลงมือทำแล้วจะมีได้อย่างไร วันนี้ก็ไม่ได้ทำอีกแล้ว
ใช่.....โดยการกระทำผมเป็นแบบนั้น
แต่ในสมองผม....มันไม่ใช่
ผมไม่ได้บอกให้เชื่อผมนะ แต่ผมเป็นแบบนี้แหละ
จนเมื่อวานนี้ ผมเลื่อนมือถือของผมในหน้าฟีดข่าวบนเฟสบุ๊ค
ผมเจอกับคำว่า Storytelling เข้า
ผมกดเข้าไปอ่านเป็นเบื้องต้น และสุดท้ายมันก็ทิ้งเอาไว้ว่า
สมัครมาเรียนเรื่องนี้กับเราสิ.....นั้นไงกูว่าแล้ว ไปเรียนเพิ่มอีกแล้วสิครับท่าน
แต่...นั่นไม่สำคัญสำหรับผม สิ่งที่โดนคือ ภาพในสมองของผมมันบอกว่า ไปเริ่มต้นกันเถอะ
#เริ่มต้น
#เรือจำลองของนายเอก
#Craftsmanship by Thatchai
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
Comment is any interesting.
ความคิดเห็นคือสิ่งที่น่าสนใจ