สวัสดีครับผม ปีนี้ก็ยังคงตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ ปีนี้ผมขอนำเสนอบทความที่สะท้อนการทำงานหัตถศิลป์ผ่านเหล่าตัวอักษรภาษาอังกฤษกันครับ นั่นหมายความว่าเราจะมีให้อ่านกัน 26 บทแน่ๆ (เชื่อสิ) และแน่นอนผมยังไม่ลืมบทก่อนหน้านี้ที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ไปแน่นอนครับ ว่าแล้วจะช้าอยู่ทำไม เราไปเริ่มตัวแรกกันเลยดีกว่าครับ
การลงมือทำงานหัตถศิลป์ต้องใช้ตัวช่วยหลายอย่าง
สิ่งที่สำคัญเป็นอันดับต้น ๆ คือ จิตใจ หรือ จิตวิญญาณ
จิตใจสำคัญยังไงกับงานด้านนี้ ก่อนจะไปถึงว่าสำคัญยังไง เรามาดูกันก่อนว่า
งานด้านนี้มีขั้นอะไรบ้าง
1.ขั้นของการเริ่มต้น (Start)
2.ขั้นพื้นฐาน (Basic)
3.ขั้นพัฒนาตัวเอง
(Development)
4.ขั้นเป็นตัวตน (Professional)
สี่ขั้นที่พูดถึงนี้ผมจำกัดความขึ้นมาเป็นไปในแบบที่ผมคิดแต่เพียงผูเดียวนะครับ
ไม่ได้หาอ้างอิงมาจากที่ใด งั้นเรามาดูกันต่อดีกว่า
ขั้นของการเริ่มต้น เราอาจรู้สึกเพียงแค่ว่า
เอาใจมาสนใจ นี่ก็เพียงพอแล้วอย่างนั้นเหรอ ครับแค่นั้นก็เพียงพอแล้วครับ
เวลาเริ่มต้นเราต้องมีใจกับงานนั้น ๆ ก่อน ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องที่ดีแล้วครับ
มาต่อกันที่
ขั้นพื้นฐาน เมื่อเรามีใจกับงานนั้น ๆ แล้ว เราย่อมเปิดใจรับฟังสิ่งที่คุณครูถ่ายทอดให้
เสมือนถ้วยชาเปล่าที่ยังไม่เคยเติมสิ่งใดลงไป แล้วอะไรบ้างหละที่จะได้รู้ได้ลองกันในขั้นนี้
1.อ่านแบบเรือได้
2.เลื่อยไม้ด้วยเลื่อยฉลุได้
3.ใช้คัตเตอร์ได้
4.ใช้กระดาษทรายได้
5.ใช้ตะไบชนิดต่างๆ
ได้
6.รู้จักเงื่อนของเชือก
7.เย็บผ้าได้
8.
พ่นแล็คเกอร์ได้
สำหรับที่กล่าวมาทั้งหทดนี้
ถือว่าเป็นสิ่งที่จะได้เรียนรู้แน่ ๆ ครับ ปัญหาอยู่ตรงที่ผู้มาเรียนแต่ละคน
จะมีความถนัดด้านไหนติดตัวมา ก็ถือว่าไม่ง่านในทันทีหรอกครับ แต่ทุกคนทำได้แน่นอน
ผมเชื่อเช่นนั้น (ไม่รู้ว่าคิดผิดไปรึเปล่านะ) สำหรับสิ่งที่ยากเกิน
จริตของแต่ละคนนั้น คงต้องอาศัยใจเป็นตัวบอกกับคน ๆ นั้นครับ
ว่าความสำเร็จที่จะปรากฎนั้นอยู่ที่ใด เป็นรูปอย่างไร นั่นหละครับตัวช่วยเลย
แล้วเมื่อสิ่งที่ทำอยู่ ได้ทำบ่อย ๆ ก็จะมาถึง ขั้นพัฒนาตนเอง
มาถึงขั้นนี้ได้แสดงให้เห็นว่าคุณทำเรือลำแรก สำเร็จขึ้นมาได้แล้ว
และหากยังไม่หยุดอยู่เพียงแค่นั้น คุณคงต้องรู้สึก อยากทำเรือของคุณให้ดีขึ้น
สวยขึ้น มาครับ มาดูต่อสิว่า อะไรจะเป็นจุดที่คุณอยากพัฒนางานของคุณให้ดีขึ้น
1.เนื้อเรือชิดมากขึ้น
2.เลื่อยได้ตรงเส้นมากขึ้น
3.ขัดแต่งน้อยลง
4.ลดเวลาการทำงาน
5.ผูกเชือกได้แม่นยำ
6.เขียนแบบเรือเป็น
ผมขอย้ำอีกทีว่า
สิ่งที่ผมเขียนขึ้นมานี้ เป็นความคิดเห็นของผมเอง มาดูกันลึก ๆ ต่ออีกหน่อยดีกว่า “เนื้อเรือชิดมากขึ้น”
ในช่วงที่เราทำเรือลำแรก
ๆ เราจะไม่ค่อยระวังการปูเนื้อเรือเท่าไหร่ พอทำครั้งถัด ๆ ไป
เราจะเริ่มมองตรงจุดนี้ และอยากลดจุดบอดของตัวเอง ถ้าทำได้ คุณก็ชื่อว่า
พัฒนาขึ้นแล้ว นั่นเอง หรือถ้าทำจนชำนาญแล้ว เวลาทำงานก็สามารถลดลงได้ด้วย เช่นกัน
แต่ระหว่างทาง ที่คุณกำลังพัฒนาตัวอยู่นั้น อุปสรรคของคุณ ๆ คงอยู่ตรงที่การตัดสินใจ
ในการทำให้ดีที่สุด เพราะบางครั้งเราอาจจะเหนื่อย อาจจะหมดแรงที่จะทำ
ให้ใกล้กับคำว่าดีที่สุด จนคุณอาจยอมว่า เอาเท่านี้ก่อน เอาพอผ่าน ก็เป็นได้
และนั่นก็หมายความว่า จิตใจคุณไม่เข้มแข็งพอ
และแล้วก็มาถึงขั้นสุดท้ายครับ
เมื่อคุณทำสิ่งที่พัฒนาขึ้นมาได้จนถึงจุดที่คุณพอใจทั้งหมดได้แล้ว และ
ยังคงรักษามาตรฐานงานชิ้น ๆ ไว้ได้ตลอด นั่นก็เรียกว่า เป็นตัวตน
ของคุณได้แล้วครับ
เห็นไหมครับว่า
กว่าเราจะเริ่มต้น จนเป็นตัวตนของเราได้นั้น จิตใจเรานั้นต้องเข้มแข็งอยู่ตลอดเวลา
ยิ่งในขั้นสุดท้ายที่พูดว่า “ยังคงมาตรฐานงานชิ้นนั้น ๆ ไว้ได้ตลอด” อันนี้ต้องใช้มากกว่าคำว่าจิตใจ
และคำ ๆ นั้นก็คือ จิตวิญญาณครับ และนี่แหละครับ
Letter for Art of
life on Building Ship Model
S = Spirit
